Kva hende med Stord?

Stordleikane er noko av det finaste vene Sunnhordland har å by  på, ikkje minst når veret er brukande.

No var det vel ikkje fullklaff denne gongen, sidan det var strålande sommarver inn mot helga og no, over helga, men, men...

Det var ein god gjeng som starta i Stordleikane også i år, men uvanleg få frå Gneist. Eg kan hugsa år der Gneist dominerte både på og utanfor banen. Pallen i dei fleste stafett-øvingar var dekorert med Gneist-utøvarar, som på ikoniske bilete peika mot himmelen - for berre den utgjorde den boltske grensa.

No ja. Me får håpa at dei store mengdene ladar opp til Gneistspelen til helga, men i gamle dagar så tok ein både Stord og gneistspel på strak arm. Og det er ikkje kvar dag ein får springa på ein flott, blå bane.

Men Paavo var der med stavgjengen sin, noko som gjorde at Pål Haugen Lillefosse markerte seg både her og der. Fine konkurransar blei det også på Tobias Allers-Hansen i G12.

Og fredagen fekk me faktisk to klubbrekordar: Martine Eikemo Borge sette sin første utomhus klubbrekord i Gneist, då ho sprang på 1:31,61 på 600 meter fredag. Renate Lie hadde den gamle, frå 2013. Renate har framleis U20-rekorden. Martine sin pers er på 1:31,02, frå Opningsstemnet i 2014.

Og så: me har hatt Andreas Iden, me har hatt Henrik Irgens Gravdal og me har hatt Kristoffer Blücher, men pass på: for no kjem Herman Ellingsen og plukkar segnomsuste klubbrekordar på 600 meter! Herman tok G12-rekorden i fjor, og fredag sprang han på sterke 1:31,69 (åtte hundredelar bak Martine...), og sletta dermed nemnde Kristoffer sin rekord i G13 (1:32,31) frå 2012.

Følg med, følg med!...